W dniu 23.09.2010r w Poznaniu w wypadku drogowym zginął nasz syn Bartosz. Miał 29 lat. Świat, w którym żyliśmy do tej pory nagle zawalił się. Potworny ból, rozpacz i łzy. Czuliśmy bezradność i głęboki żal z powodu niepowetowanej straty. Pozostała modlitwa do Pana Boga by pozwolił nam to przetrwać. Pół roku później będąc w Zakopanem, spotkaliśmy na naszej drodze ojca Bernardyna Andrzeja-Serafina, który opowiedział nam o powstaniu Pomnika Ofiar Wypadków Drogowych przy Sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie. Nie zastanawiając się pojechaliśmy tam, by spotkać się z ks. Kustoszem Zbigniewem Szostakiem. Ksiądz kustosz przyjął nas bardzo serdecznie, wysłuchał i wsparł duchowo.
Utrata kochanej osoby w dramatycznych okolicznościach to ciężka trauma. Zrozumieliśmy, że w takiej rozpaczy nie możemy być sami-musimy szukać grupy wsparcia. Po 3 miesiącach od spotkania z ks. Kustoszem pojechaliśmy na warsztaty terapeutyczne do Zabawy. Warsztaty były prowadzone przez ojca Andrzeja-Serafina oraz p. psycholog Bożenę Staszewską. Spotkaliśmy się z rodzinami, które przeżywają traumę po stracie najbliższych tak samo jak my. Mogliśmy wspólnie dzielić się bólem i wspierać nawzajem. Znaleźliśmy profesjonalną pomoc, zarówno psychologiczną jak i duchową. Po zakończeniu warsztatów uczestniczyliśmy w uroczystościach odsłonięcia pomnika „Przejście”, który też pełni rolę terapeutyczną. Symbolizuje ból i codzienne zmaganie się o powrót do normalnego życia. Na ścianach pomnika znajdują się krzyżyki, które upamiętniają imiennie bliskie osoby, które poniosły śmierć w wypadku drogowym. W Sanktuarium znajduje się Księga Pamięci, przy której codziennie pali się okolicznościowa świeca. W listopadzie br po raz drugi wzięliśmy udział w warsztatach przy Sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie, organizowanych przez ks kustosza Zbigniewa Szostaka. Podczas tych spotkań wsłuchiwaliśmy się w głosy osób cierpiących tak jak my. Dzieliliśmy się bólem, wyciszyliśmy się i jeszcze bardziej zbliżyliśmy do Boga.Za osoby, które zginęły w wypadkach drogowych i ofiary przemocy, co miesiąc odprawiane są w Sanktuarium msze św. i droga krzyżowa. My poprzez zapalenie światła w naszych domach każdego 10 i 18 dnia miesiąca, pielęgnujemy pamięć o naszych najbliższych, którzy odeszli. Dziękujemy p. psycholog Bożenie Staszewskiej oraz p. psycholog Monice Dąbrowa za wsparcie psychologiczne, ojcu Andrzejowi-Serafinowi dziękujemy za wsparcie duchowe i modlitwę. Również ogromne podziękowanie dla wspaniałego ks. kustosza Zbigniewa Szostaka za wielkie serce i wkład w organizowaniu warsztatów dla rodzin po stracie najbliższych. Świadomość, że z naszym bólem, nie pozostajemy sami dodaje nam otuchy, sił i wiary na każdy, kolejny dzień naszego życia. Zachęcamy wszystkich, którzy w tragiczny sposób utracili swych najbliższych, by podzielili się swoim bólem z ludzmi doświadczonymi podobnie przez los i wzięli udział w warsztatach przy Sanktuarium bł. Karoliny w Zabawie
Szczęść Boże.
Małgorzata i Jerzy Lewandowscy z Poznania