Jako osoby dorosłe, bardziej doświadczone, patrzymy wstecz i widzimy masę błędów, czy to w naszym zachowaniu, czy dokonanych wyborach. Jednak mądrość przychodzi z wiekiem, doświadczeniami.
Młodzi ludzie często uchodzą za niewychowane, rozpieszczone, zdegenerowane osoby nie potrafiące dostosować się do ogólnie przyjętych zasad. Nieadekwatny strój, zachowanie, nieznajomość etykiety to tylko niektóre z rzeczy często określających młodych ludzi. Każdy popełnia błędy, zwłaszcza osoby w wieku nastoletnim, nie znające jeszcze dokładnie siebie, otaczającego środowiska, swojej drogi. Młodzieży nie należy również traktować jako jednolity twór – wizerunek jej bowiem kształtowany jest przez osoby w różnym wieku – zarówno te dopiero kończące naukę w szkole podstawowej, jak i już pełnoletnie. Naturalnym więc jest, że osoby te znajdują się na różnym poziomie rozwoju – dopiero poszerzają swoje horyzonty wychodząc z dziecięcego wieku, a może już rozeznają swoją drogę, kierunek studiów, marzenia, czy pracę? Widząc ich zachowanie, przede wszystkim kiedy nie znamy kontekstu – nie powinniśmy oceniać i kreować opinii o nastolatkach tylko przez znajomość jednej sytuacji, w jednej grupie osób. Może to gorszy dzień, udział silnych emocji, może chęć pokazania swojej indywidualności? Widząc niepokojące zachowanie, zwłaszcza wśród młodszych członków swojej rodziny, nie oceniaj, ale… pomóż. Jak jednak zdefiniować ,,niepokojące zachowania”? Mogą to być zachowania kłócące się z ogólnie przedstawianymi przez młodą osobę postawami, na przykład nagła zmiana przyzwyczajeń, znajomych, czy stylu życia. Jeśli młoda osoba nagle zacznie zachowywać się inaczej niż dotychczas, ucieka z lekcji lub z domu, bardzo dużo czasu spędza z nowymi znajomymi którzy przysłaniają jej resztę świata, zaczyna upodabniać się do nich, zmienia wygląd, może stawać się coraz bardziej podatna na złe wpływy. Groźne zachowania, takie jak sięganie po substancje psychotropowe, alkohol, papierosy czy inne używki mogą poważnie odbić się na stanie zdrowia młodej osoby rzutując na jej przyszłe życie. Należy więc zastanowić się jaki jest powód zmiany zwyczajów i rozpocząć działania mające na celu uchronienie dziecka przed dalszym brnięciem w nieodpowiednie środowisko Przykładem takiego działania może być zgłoszenie do szkoły problemu i prośba o pomoc w rozwiązaniu go, na przykład przez wprowadzenie prelekcji na temat toksycznego trybu życia, oraz jak się przed nim uchronić, czy opiekę pedagoga. Co bowiem może się stać jeśli przegapimy takie zmiany wśród młodych? Może to doprowadzić do utrwalenia w nich zagrażających powodzeniu dalszego życia nawyków, co w konsekwencji doprowadzi do zejścia na manowce. Pogłębiające się uzależnienia powodować będą jeszcze większe trudności w nauce, zamykając drogę do zdobycia dobrego wykształcenia, dobrej pracy, zarobków. Zazwyczaj w takich sytuacjach wraz ze zmianą priorytetów pojawia się również osłabienie relacji z rodziną, najbliższymi znajomymi, często zagubienie sensu i celu drogi. Jak wiemy, sytuacje takie stają się bardzo niebezpieczne dla jednostki, burząc dotychczasowe wyobrażenia o świecie, wyniszczając jej organizm, ale też nie pozostając bez wpływu na psychikę.
Małgorzata Czarnik
„Współfinansowano ze środków Funduszu Sprawiedliwości, którego dysponentem jest Minister Sprawiedliwości”
